Candida

Η μυκητίαση είναι μια ιατρική κατάσταση του 21ου αιώνα που επηρεάζει περίπου το 1/3 του συνολικού πληθυσμού όλων των δυτικών βιομηχανοποιημένων χωρών. Η νόσος παρουσιάζεται με μια γενικευμένη μυκητιασική λοίμωξη που παράγεται από τον μικροοργανισμό που κάποτε ήταν γνωστός σαν Monilia Albicans αλλά τώρα αποκαλείται Candida Albicans. Ο μικροοργανισμός αυτός προκαλεί ένα σύνδρομο, με όχι σαφώς αφοριζόμενα χαρακτηριστικά - μια σειρά χρόνιων διαταραχών που γενικά επηρεάζουν τα εννέα διαφορετικά συστήματα του σώματος: το πεπτικό, το νευρικό, το καρδιαγγειακό, το λεμφικό, το αναπνευστικό, το αναπαραγωγικό, το ουροποιητικό, το ενδοκρινικό και μυοσκελετικό.

Η Candida Albicans είναι ένας μύκητας που υπάρχει στους περισσότερους από εμάς, ο οποίος φυσιολογικά ελέγχεται από το ανοσολογικό μας σύστημα και από την βακτηριακή χλωρίδα που υπάρχει στο έντερο. Όταν όμως λαμβάνει χώρα μια οικολογική αλλαγή στο εσωτερικό περιβάλλον, μειώνονται τα βακτήρια που βοηθούν στη μείωση του μύκητα, και μειώνεται η ανοσολογική αντίδραση αυτή. Τότε ο μύκητας αρχίζει να αυξάνει μέσα στο σώμα, ειδικά στο παχύ έντερο. Οι αποικίες αυτές του μύκητα απελευθερώνουν ισχυρές χημικές ουσίες (τοξίνες) οι οποίες μπορεί να απορροφηθούν στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας μια πλειάδα συμπτωμάτων, όπως είναι οι έντονες μυκητιασικές κράμπες στις γυναίκες και στα παιδιά. Η υπερανάπτυξη της Candida σε κατά τόπους περιοχές προκαλεί άλλες εμφανείς, υποτροπιάζουσες και επίμονες λοιμώξεις, όπως είναι η Καντιντιασική Κολπίτιδα και οι μυκητιάσεις του στόματος. Τα προβλήματα αυτά συχνά είναι προάγγελοι της έναρξης πιο βαθιών και πιο επικίνδυνων εσωτερικών λοιμώξεων. Έτσι, υπάρχει μια πλειάδα συμπτωμάτων και σημείων που προκαλούν τις διαταραχές που οφείλονται στην Candida και που αναφέρονται όλες μαζί σαν «Καντιδίαση».

Οι γιατροί που ασχολούνται με την έρευνα της Candida, την υποψιάζονται ότι είναι ένας μικροοργανισμός που μπορεί να επιπλέξει το σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS), συμβάλλει στον πρώιμο θάνατο σε διάφορες μορφές καρκίνου, προκαλεί στειρότητα σε μερικές γυναίκες, και μπορεί να επιπλέξει και άλλες ιατρικές καταστάσεις όπως είναι η κατά πλάκας σκλήρυνση, η μυασθένεια Gravis, η σχιζοφρένεια και η αρθρίτιδα. Σε σπάνιες περιπτώσεις η υπερανάπτυξη του μύκητα μπορεί να καταλήξει σε πνευμονία, μηνιγγίτιδα, και παρόμοιες καταστάσεις.

Η Candida είναι ένας μικροοργανισμός που φυσιολογικά ζει τρώγοντας νεκρό ιστό - ένα σαπρόφυτο - και αποφεύγοντας τα ζώντα υλικά. Όταν καταναλώνετε ποσότητες ζωικής πρωτεΐνης οι οποίες είναι γεμάτες με αντιβιοτικά ή όταν σας χορηγούνται διάφορα αντιβιοτικά από τον ιατρό ή τον φαρμακοποιό για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων, τα φάρμακα αυτά που εισέρχονται για πρώτη φορά στον οργανισμό μεταβάλλουν τον σαπροφυτικό οργανισμό, σε παθογόνο. Ένας παθογόνος μικροοργανισμός μπορεί να ζήσει και να μεγαλώσει με τους ζώντες ιστούς στο σώμα, και μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη ή νόσηση. Η λήψη κορτιζόνης, αντισυλληπτικών ή άλλων παραγώγων στεροειδών ουσιών προκαλεί ορμονική ανισορροπία στο σώμα σας. Και στην περίπτωση αυτή, μπορούμε να έχουμε αλλαγές της κατάστασης του μύκητα, έτσι ώστε να αρχίσει το καντιντισιακό σύνδρομο.

Όλοι μας σχεδόν στις δυτικές βιομηχανοποιημένες κοινωνίες είμαστε ευαίσθητοι στο να νοσήσουμε με Candida. Και για να το πούμε απλά, όταν αρχίζουν να παρουσιάζονται τα συμπτώματα σε ένα άτομο που έχει μολυνθεί, αυτό σημαίνει ότι το ανοσολογικό του/της σύστημα έχει τελικά υποκύψει στις μη φυσιολογικές επιδράσεις της σύγχρονης ζωής. Από τη στιγμή που η Candida albicans υπάρχει παρούσα σε όλο τον κόσμο, σε οποιαδήποτε στιγμή που το ανοσολογικό σύστημα του ατόμου θα εξασθενήσει, τότε υπάρχει υπέρ-αποικισμός του μύκητα.

Επιπλέον, η Candida Αlbicans αυξάνει σιγά-σιγά την ολική επιφάνεια διάχυσης πάνω στους ιστούς, αφού βέβαια μετατραπεί σε παθογόνο. Στοιχεία της ζωής μας που μπορεί να βοηθήσουν στην υπερανάπτυξη του μύκητα, δεν συμπεριλαμβάνουν μόνο τα αντισυλληπτικά που αναφέρθηκαν και πιο πάνω, αλλά και την χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που περιέχουν κορτιζόνη, τις πολλαπλές εγκυμοσύνες, τα φαγητά που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε μύκητες (τυρί, ροκφόρ) ή υγρασία, όπως είναι το ψωμί, η μαγιά της μπύρας, η μπύρα και τα μανιτάρια καθώς και μια δίαιτα με πολλούς υδατάνθρακες ή με πολύ ζάχαρη. Ο αυξημένος αριθμός αντιγόνων και τοξινών καταλαμβάνουν τα κύτταρα του ανοσολογικού συστήματος, και η ανοσολογική μας δύναμη ελαττώνεται. Ένα αντιγόνο είναι οποιαδήποτε ουσία που το σώμα θεωρεί σαν ξένη, ή δυνητικά επικίνδυνη. Το σώμα παράγει ένα αντίσωμα απέναντι στο αντιγόνο αυτό, ή κάποια άλλη αντίδραση άμυνας. Οι τοξίνες που απορροφούνται ή μια υπερφόρτωση σε αντιγόνα μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της άμυνάς μας, και να επιφέρει σοβαρά συμπτώματα νόσησης, και - σε βαριά άρρωστους ασθενείς - μπορεί να καταλήξει σε γενικευμένη σηψαιμία από Candida (δηλητηρίαση του αίματος), και πιθανώς θάνατο.

Υπάρχει μια ομάδα λευκών αιμοσφαιρίων (λεμφοκύτταρα) τα οποία αποκαλούνται «suppressor cells» που εμποδίζει την ανοσολογική αντίδραση στους δικούς μας ιστούς. Με άλλα λόγια, έχουμε τη δυνατότητα να προκαλέσουμε μια ανοσολογική επίθεση του δικού μας οργανισμού απέναντι στα δικά μας όργανα. Για να μη γίνει αυτό υπάρχουν λεμφοκύτταρα που εμποδίζουν μια τέτοια βλαπτική επίδραση. Στις αυτοάνοσες νόσους όπως είναι ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτις, η μυασθένεια, κατά πλάκας σκλήρυνση, νόσος του Hashimoto (θυρεοειδίτις), ορισμένες αιμολυτικές αναιμίες και άλλες πιο σπάνιες καταστάσεις, τόσο οι κλινικές όσο και οι εργαστηριακές μελέτες δείχνουν ότι η Candida Αlbicans επηρεάζει τα κύτταρα του ανοσολογικού συστήματος, εμποδίζοντας στην πραγματικότητα την δράση τους αυτή, δηλαδή του να εμποδίζουν την επίθεση του ανοσολογικού μας συστήματος στα όργανα μας. Η μόλυνση με μύκητα μπορεί να μειώσει το ποσοστό των φυσικών suppressor cells στα υγρά των ιστών και στο αίμα, το οποίο μπορεί να πέσει από 15%, αλλά και να φτάσει έως 1%. Αυτό σημαίνει, ότι ο μύκητας μπορεί να μειώσει το ποσοστό των suppressor cells στο 1%, δηλαδή μπορεί να εξαλείψει το 99% των κυττάρων αυτών από το σώμα μας. Όταν γίνει σωστή θεραπεία για την Candida, το ποσοστό των κυττάρων αυτών (suppressor cells) αυξάνεται και φτάνει στο φυσιολογικό, και τα συμπτώματα τείνουν να εξαφανιστούν.

Όταν η Candida Αlbicans επηρεάσει το έντερο, και προκαλέσει φλεγμονή του, μπορεί να γίνει η διάγνωση της νόσου του Crohnn. Όταν έχουμε αιμορραγίες από τη μήτρα, ή ενδιάμεσα στην περίοδο, ή πριν τη περίοδο, ή στη μέση του κύκλου, ή σε όλη τη διάρκεια του κύκλου, ή αυξημένη περίοδο, η συνήθης θεραπεία είναι η χορήγηση ορμονών (ή και μερικές φορές αντιβιοτικών). Μια τέτοια θεραπεία μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα της γυναίκας, εάν η πραγματική αιτία είναι η υπερανάπτυξη της Candida. Συνεπώς, ένας αριθμός διαφορετικών ασθενειών που έχουν ονομαστεί «τοπικές» νόσοι μπορεί στην πραγματικότητα να προέρχονταν από μια κοινή, γενικευμένη αιτία - την Πολυσυστηματική Χρονία Καντιδίαση (Polysystemic Chronic Candidiasis - PSCC).

Οι περισσότεροι ασθενείς ανταποκρίνονται στο πρόγραμμα θεραπείας της Herbal Research πολλές φορές σε δύο και τρεις μέρες. Η επανάκτηση της λειτουργίας του ανοσολογικού αμυντικού συστήματος, η αναστροφή των δράσεων των τοξινών που προέρχονται από τη Candida, και η επανόρθωση των τροφικών ανωμαλιών, συνήθως χρειάζονται 8 έως 16 μήνες. Ορισμένοι ασθενείς έχουν πάρει θεραπεία μέχρι και 3 χρόνια ή και περισσότερο, για να «βελτιωθούν», εάν είναι πολύ άρρωστοι, ή εάν δεν έχουν κάνει σωστά τα θεραπευτικά τους προγράμματα. Τα κυριότερα συμπτώματα που συνήθως βελτιώνονται γρήγορα είναι οι κεφαλαλγίες, η διάρροια, η δυσκοιλιότητα, η κολπίτιδα, οι συναισθηματικές και συμπεριφορικές διαταραχές, τα δερματικά προβλήματα, ο γενικευμένος κνησμός, και διάφορες άλλες καταστάσεις. Λαμβανομένου υπόψιν ότι το καντιντισιακό σύνδρομο συχνά έχει εγκατασταθεί πολύ σταθερά στον ασθενή πριν γίνει αναγνωρίσιμο, οι θεραπευτικές προσπάθειες θα πρέπει να συνεχίζονται για όσο χρόνο χρειάζεται, ώστε να διορθωθούν τα προβλήματα που βρίσκονται από κάτω, και για να προληφθεί η υποτροπή της καντιντιασικής νόσησης.

Υπάρχουν τόσες νόσοι που ταλανίζουν τον ανθρώπινο πληθυσμό, όπως είναι ο καρκίνος, οι καρδιοπάθειες, ο έρπης, το AIDS και τόσα άλλα προβλήματα, που το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι μια άλλη νόσος που επεκτείνεται σε ρυθμούς επιδημίας. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον λόγω του ότι σχεδόν το κάθε άτομο στον κόσμο δείχνει κάποια μικρή επιπλοκή από τη νόσο αυτή, αλλά μεγάλοι αριθμοί ανθρώπων δείχνουν σημεία και συμπτώματα του ότι το ανοσολογικό τους σύστημα λειτουργεί σε παρά πολύ χαμηλά επίπεδα υγείας. Περίπου το 30% όλων των ατόμων σ’ όλο τον κόσμο επάνω από την ηλικία των 12 - κυρίως θήλεις - υποφέρουν από ασθένειες που σχετίζονται με τις μυκητιάσεις από τον μύκητα Candida Αlbicans.

Μερικά από τα πιο εύκολα αναγνωρίσιμα συμπτώματα και σημεία της εισβολής της Candida - που είναι ένας πολύ κοινός μύκητας του εντέρου που έχει ξεφύγει από την ισορροπία - συμπεριλαμβάνουν: κολπίτις, φαγούρα στα γεννητικά όργανα, κυστίτις, διαταραχές περιόδου, προεμμηνορυσιακό σύνδρομο, σεξουαλικές διαταραχές, μειωμένη λίμπιντο, στειρότητα - υπογονιμότητα, κεφαλαλγίες, δυσκολίες στην κίνηση των αρθρώσεων, αρθρίτις, δυσπεψία, αέρια στο έντερο, ναυτία, φούσκωμα, κοιλιακός πόνος, διάρροια, δυσκοιλιότητα, αίσθημα ζάλης, κόπωση, υπνηλία, λευκό επίχρισμα στη γλώσσα, αλλεργίες και άλλα εξανθήματα του δέρματος, θόλωση της όρασης, φαγούρα στον πρωκτό, ανεπαρκής απορρόφηση τροφών, δυσανεξίες στις τροφές, στο μη καθαρό νερό, στο κάπνισμα, επίσης μπορεί να παρουσιαστεί σύνδρομο ευερεθίστου εντέρου, αυτισμός, στο ίδιο άτομο ή στο παιδί του, ελάττωση της λειτουργίας του εγκεφάλου, άγχος, κατάθλιψη, και άλλες συναισθηματικές διαταραχές, άσθμα και άλλες διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος και πολλές άλλες ανωμαλίες της ανθρώπινης φυσιολογίας.

Εάν δεν θεραπευτεί, η Candida Αlbicans μπορεί να διαταράξει έντονα την ισορροπία του ανθρώπινου συστήματος. Η διαταραχή αυτή της ισορροπίας είναι τόσο έντονη που τα θύματα μπορεί να γίνουν εύκολη λεία για πολλές άλλες πιο βαριές καταστάσεις όπως είναι το σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας, η κατά πλάκας σκλήρυνση, η ρευματοειδής αρθρίτις, η μυασθένεια Gravis, η κολίτιδα, η περιοχική ειλεϊτιδα, και πιθανώς ο θάνατος από σηψαιμία από Candida. Παρόλα αυτά, η διάγνωση είναι σχετικά εύκολη. Μέχρι τώρα η οργανωμένη ιατρική έχει αγνοήσει σε ένα μεγάλο βαθμό μια τέτοια διάγνωση και θεραπεία.

Γιατί δεν δίνουμε θεραπεία; Απλώς επειδή η ορθόδοξη ιατρική που εξασκείται κυρίως στον κόσμο προέρχεται από ανεπαρκή πληροφόρηση για αυτόν τον μύκητα ο οποίος επιτίθεται συστηματικά στο σώμα. Επίσης, είναι εύκολο όταν ο γιατρός δεν μπορεί να βρει κάποιους αναγνωρίσιμους λόγους για την επιμονή της νόσησης του ασθενούς, να πάει σε μια διάγνωση ψυχοσωματικής κατάστασης. Οι ασθενείς που υποφέρουν από Candida συνεχίζουν να υποφέρουν επειδή έχουν δημοσιευθεί λίγα πράγματα για την κατάσταση αυτή ή έχει γίνει λίγη συζήτηση, εκτός ανάμεσα στους γιατρούς που ειδικεύονται στην διάγνωση και θεραπεία της.

Τον Νοέμβριο του 1985 η Αμερικανική Ακαδημία Αλλεργίας και Ανοσολογίας (American Academy of Allergy and Immunology - AAAI) έδωσε στο πρόβλημα της Candida μια επικεφαλίδα: «σύνδρομο υπερευαισθησίας από Candida» - (Candidiasis Hypersensitivity Syndrome). Σχεδόν μια δεκαετία πιο πριν οι ιατρικοί ερευνητές είχαν δώσει σ’ αυτή τη νόσο το όνομα Πολυσυστηματική Χρόνια Καντιντίαση - Polysystemic Chronic Candidiasis - PSCC, ή γενικά Xρόνια Kαντιντίαση.

Η καντιντίαση είναι στην πραγματικότητα μια παλιά νόσο αλλά τώρα τελευταία έχει υποστεί μια έξαρση στις δυτικές χώρες, έξαρση η οποία προέρχεται από αλλαγές του εξωτερικού περιβάλλοντος και από τις διάφορες επιθέσεις που υφίσταται το σώμα μας από τις αλλαγές αυτές.

Η υπερβολική χρησιμοποίηση αναγραφόμενων αντιβιοτικών, στεροειδών, και αντισυλληπτικών μαζί με ένα περιβάλλον παγκόσμιας μόλυνσης τείνει να βοηθά την εξάπλωση της τοπικής καντιντίασης μέσα στον οργανισμό μας, έτσι ώστε να έχουμε μια χρόνια, επιθετική, συστηματική και διαφοροποιούμενη λοίμωξη. Τέτοιες λοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν βλάβη των ιστών σε όλο το σώμα. Από καντιντίαση μπορεί να υποφέρουν εξίσου και άντρες και γυναίκες, παρόλο που στις γυναίκες η καντιντίαση μπορεί να υπάρχει πιο συχνά, αλλά και με πιο έντονα συμπτώματα. Επίσης από καντιντίαση μπορεί να υποφέρουν και παιδιά, ειδικά εκείνα που παίρνουν υπερβολικά ποσοστά αντιβιοτικής θεραπείας ή που καταναλώνουν υπερβολική ζάχαρη ή τροφές χωρίς μεγάλη θρεπτική αξία. Η εγκυμοσύνη επειδή προκαλεί ορμονική αλλοίωση του σώματος της γυναίκας, προκειμένου το σώμα αυτό να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις αυξημένες ανάγκες σε ορμόνες που υπάρχουν για την περίοδο εκείνη, τείνει να αυξήσει τον πολλαπλασιασμό του μύκητα στους ιστούς.

ΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΥΚΗΤΙΑΣΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Η καντιντίαση μπορεί να έχει συμπτώματα των εξής τριών κυρίως περιοχών:

1. Προβλήματα στο γαστρεντερικό και στο ουροποιητικό.
2. Αλλεργικές αντιδράσεις.
3. Συναισθηματικές και νοητικές διαταραχές.

Η υπερανάπτυξη της Candida μπορεί να προκαλέσει επίσης και συμπτώματα υπογονιμότητας στις γυναίκες και μπορεί να προκαλέσει σε σπάνιες περιπτώσεις γενετικές διαταραχές στα νεογνά.

Η παρουσία της χρονίας κολπίτιδος πολύ συχνά δείχνει ότι η πολυσυστηματική καντιντίαση είναι ένα υποκείμενο πρόβλημα, επειδή εννέα από τις δέκα περιπτώσεις της μυκητίασης αυτής προκαλούνται από την Candida Αlbicans. Η κολπίτιδα - φλεγμονή του κόλπου - συχνά εκδηλώνεται με ερεθισμό, αυξημένα υγρά - και πόνο στην ούρηση (σύμπτωμα κυστίτιδος). Η κολπίτιδα που προκαλείται από Candida μπορεί να προκληθεί και από ενδομητρικά σπειράματα (σπιράλ), που δεν έχουν μπει εντελώς καλά, από φλεγμονή από αντισυλληπτικές κρέμες/ζελέ/υπόθετα, διαταραχές και ανωμαλίες στη δίαιτα, κακή υγιεινή, και άλλες αιτίες.

ΜΕΡΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΥΚΗΤΙΑΣΗ